Gehaakte kussens

Het voordeel van een tijd niet geblogd te hebben, is dat ik nu kan laten zien wat ik de afgelopen maanden zoal gemaakt heb.


Buiten een aantal projecten die nog in de pijplijn zitten zoals mijn tas in wording van het vorige bericht en een plaid zijn er ook de afgewerkte haaksels.


Deze keer een impressie van gehaakte kussens. Ik weet het... weeral... zullen jullie denken. Maakt dat mens nu nog eens iets anders? Ja, toch wel maar ik maak niet alles af. Mijn kussens dus wel.
Want dat is haalbaar.
Net niet te veel draadjes om weg te werken zodat het zuchten achterwege blijft,
het binnen kussen maken of een rits in naaien lukt ook nog net voor er frustratie begint op te borrelen
en het haakwerk opnaaien valt eveneens nog binnen de vervelingsgrens.
Dus géén redenen om géén kussens te haken. Ah ja, vandaar dat er ook zo veel zijn.


Het patroon van deze schatjes vond ik hier. Ik vond het een gemakkelijk patroon om te volgen en je kan de voorkant ook als doily haken.

Bollekes heb ik altijd graag gezien. Als ze dan ook nog op een kussen prijken is dat voor mij de kers op de taart.

Onderstaand kussen zag ik voorbij komen op Instagram. Toen ik door had dat het gewoon één grote granny was die aan elkaar genaaid wordt, ben ik snel in gang geschoten. Heb het iets veranderd door een rondje op het midden te naaien maar ik haakte ook dubbele stokjes. Word nog altijd blij als ik het zie liggen.
De voorkant...

En de achterkant

   Groetjes

   en alvast een fijn weekend

                                                 PIXIE                                                 

Dachshundiedaisie tas à la Pixie ( een gehaakte tas in wording )

Toen ik deze tas zowel bij Brigitte als bij Ingrid voorbij zag komen, was ik meteen verkocht.
Liefde op het eerste gezicht.
Bij onze bijeenkomst in mei dit jaar heb ik dan ook foto's getrokken van deze prachtexemplaren die ze gelukkig alle 2 hadden meegebracht.

De granny's worden door Brigitte "Dachshundiedaisies" genoemd en op haar blog kan je de uitleg vinden. Ik heb ze iets anders gehaakt want per slot van rekening zingt elk vogeltje immers zoals ie gebekt is.

In juni ben ik dan vlijtig van start gegaan met het haken van mijn "dachshundiedaisies" enkel met resten katoen die ik nog in allerlei kleurtjes had liggen. Gehaakt met haaknaald 3 omdat het om een tas gaat en er dus toch wat stevigheid moet zijn.

Het ging redelijk vlot, de haakselkes stapelden zich stillekes aan op,

en ook het in elkaar zetten verliep vlot, alhoewel ik hier echt goesting voor moet hebben. "Dat is niet haken eh" roepen mijn vingers als ik daarmee bezig ben. Op zo een momenten ben ik dan ook een meester in uitstelgedrag.

Het kleurenpallet lijkt heel fel op dit blaadje papier, toeval of niet?

Het was niet altijd evident om er aan te werken gezien ons Serafina keer op keer gratis haar dienst als "waakkat" kwam aanbieden. Te lief om weg te jagen, liet ik ze dan maar lekker zitten. Maar dan schiet het natuurlijk voor geen meter op.

En zover zit ik nu, ik heb een "mooie" - is in dit geval wel heel relatief - vorm die echter in de verste verte niet op een tas lijkt en waar ik nu al een tijdje dommig naar zit te staren, wachtend tot het "eureka"moment zich aandient.
Hoe krijg ik hier in hemelsnaam een tas uit???  Er klopt iets niet, maar wat? En hoe moet het dan wel?
Ik heb er aan gedacht om een hulplijn, of 2, in te schakelen maar dat is te gemakkelijk. Ik moet dit zelf toch kunnen. Hoewel als ik denk aan de woorden van Ingrid die zegt dat het patroon van de tas ingenieus in mekaar zit, begin ik daar toch aan te twijfelen.
In deze fase zit ik nu dus, starend, proberend, foeterend, ploeterend terwijl het in mijn hoofd een waas blijft - ik zie het echt niet! Dus in het weekend ga ik wat puzzelen en hopelijk kan ik snel de afgewerkte tas laten zien!
Wish me luck :-)

Fijn weekend iedereen!

PIXIE

Geen kleur, geen goed humeur. Gehaakte omslagdoek, gehaakte hoes voor krukje en een gehaakte vaas

Ik borduur hier nog even verder op het vorige blogbericht...(dat weer lang geleden gepost is, I know.)

Ook omdat mij de vraag werd gesteld of al die kleuren die in de kussens terugkomen metaforisch zouden zijn voor een karakter.

Zeggen kleuren iets over karakters? Waarom kies je steeds weer voor dezelfde kleur(en) en tinten.

Omdat ze je persoonlijkheid weerspiegelen of kies je ze juist omdat je de energie van die bepaalde kleur nodig hebt, en zijn ze een aanvulling??

Ikzelf ben zot van appelblauwzeegroen, mintgroen, roze...  om maar iets te noemen en heb weinig tot geen affiniteit met geel, zwart en ossebloedrood of bordeaux. Wat zegt dat over mij?

"Dat ik ik ben" en "het is wat het is" volstaat voor mij :-)

Als ik een hele dag in zwarte kleren moet rondlopen, ben ik gegarandeerd neerslachtig tegen dat de namiddag zich aandient. Hul ik mij bij het ochtendgloren daarentegen in rozige/groene tinten, dan voel ik mij instant 20 jaar jonger. Ik kan dus op zijn minst zeggen dat mijn humeur door kleuren wordt beïnvloed.

Nog een bewijs hiervan is het geluksgevoel of de energieboost die ik krijg bij het bezoeken van  kleurrijke blogs en Instagramfoto's waar de kleuren soms werkelijk van afspatten.

Mensen, ik zweer het jullie, als kleuren drankjes waren, dan zou ik de hele dag aan de fles hangen!!!

De laatste maanden greep ik op garenvlak voornamelijk naar de kleuren mint, gecombineerd met zachtpaars.

Zie hieronder de bewijzen...

Een jasje voor een vaas

Een omslagdoek naar een patroon uit het boek Puur haken van Maaike Creations

Een hoes voor een krukje uit de kringwinkel.

Fijn weekend allemaal!
PIXIE

#stapelkussens

Jullie zijn op voorhand verwittigd, deze blogpost gaat gelijkaardig zijn aan die van Brigitte.

Het begon met deze foto die ik op Instagram postte.

Wetende dat dit maar enkele van mijn kussens zijn, 

vroeg ik me af hoeveel een mens er kan hebben. 

En ik daagde Brigitte uit om de grootste stapel kussens te maken.

Hoewel ook van Limburg was ze sneller dan mij :-)

En had ze dus ook sneller door dan mij dat stapelen

 niet echt "je dat" is als je er zoveel hebt.

 Dat deel heb ik dus gewoon maar overgeslagen 

en heb ze direct op het bed gezwierd en ahum...

een beetje geschikt.

 En net zoals bij Brigitte kwam Pepper ook meehelpen, 

nieuwsgierig als ze zijn.

 Het kleurenpallet is anders dan bij Brigitte

 maar hier zitten ook zowel gehaakte als genaaide 

als "kruissteek"kussens tussen. 

Bij mij is het wel "What you see is what you get" 

want elk kussen heeft maar 1 hoes.

 Ondertussen liggen ze weer op hun plaats,

 het was veel te ongezellig zonder.

Zijn er nog mensen met een "kussenverslaving"?

groetjes

PIXIE

Een haaksel voor haar en haar

Ik had nog Fenna garen over van een vorig project en besloot een omslagdoek te maken. Net zoals kussens, schoenen, tassen, bambi's...kan een mens er daar nooit genoeg van hebben.

Alles ging goed...

 zolang ik over mijn haakwerk "mocht" beschikken natuurlijk

Het was zo goed als af toen ik besloot om het weer uit te trekken.

 Vraag me niet waarom, maar ik zal het geen 2 keer doen want dat garen valt niet uit te trekken.

Ben weeral op gevoel beginnen haken en om een lang verhaal kort te maken

dit is het resultaat :

 Weer niet volgens een patroon,

gewoon rond haken, van boven wat minderen,

een randje van boven

en pomponnekes van onder.

Een col voor mij

en een rokje voor de dochter

Het leven kan soms zo eenvoudig zijn!

Zeker als je het nog kan meenemen in een mandje.

 Nog een fijne zondag iedereen

PIXIE

Gehaakt retro kussen

Het begon allemaal met een plaatje op Pinterest, van een retro kussen.
 Die naam gaf ik er zelf aan maar lijkt me toch retro of  niet?

 Nergens een patroon te vinden dus dan maar op een zonnige zondag er zelf aan begonnen, met mijn favoriete garen Apilou pluis-resistent van de Veritas.

Op het gevoel dus terwijl mijn verstand zei : "dit komt nooit goed"

But little miracles do happen!
Heb geen enkele steek moeten uittrekken en op elke hoek meerderde ik zoveel stokjes als ik dacht voelde dat er moesten zijn.
Waarschijnlijk klopt het mathematisch gezien van geen kanten...
maar gezien ik in heel blogland nog geen enkel azijnpissertje ben tegengekomen,
 ben ik er vrij zeker van dat daar geen kat van wakker ligt.

Eenmaal af, moest er wel nog een kussen van gemaakt worden.

 En wat zie ik daar dan tegen op, want dan moet er toch wel iets of wat juist gemeten worden en dat is al heel wat moeilijker op het gevoel. 

(Ik heb dus geen schrik van mijn naaimachine moesten jullie dat denken)

Verstand toch op nul gezet, dat meet ook wat beter :-)

en nu staat er zelfs een rits in.

Als ik het herlees ben precies in "denkstaking" dezer dagen...

 Ah ja, het beetje bling bling erbij is volledig te wijten 

aan het feit dat het in de kerstperiode gemaakt is.

En deze foto van mijn bloemen trok ik op een andere zonnige zondag (afgelopen weekend dus)

Nog een hele fijne week voor iedereen!!!

PIXIE

Een sobere, alternatieve en fijne Kerst.

Toen ik een tijdje geleden de kerstversiering wou bovenhalen, bleek er helemaal niks "boven te halen".

Alles afgezocht, maar op mysterieuze wijze scheen alles verdwenen te zijn. Kerstballen, lichtjes, decoraties, allemaal ribbedebie...

Omdat het tegenwoordig al héél erg moet zijn om mij nog uit mijn evenwicht te krijgen, zag ik het als een leuke kans om er dan maar een alternatieve Kerst van te maken.

En gezien we hier nog met een overactief kitten in huis zitten die geen balleke kan laten liggen (vnl mijn bollekes wol), is dat zoals ze zeggen een

 win-winsituatie.

Als eerste werd een mini-conifeer omgedoopt tot kerstboompje.

 Zien jullie trouwens de hartjes in het venster!!! Van onder in het midden zelfs een perfecteke

Voor :

En na :

 In plaats van kerstballen....Oorbellen als versiering. En er zijn een aantal blogsters die hun oorbellen wel zullen herkennen. (Carla en Angélique)

Ik hing mijn hert op met een gehaakte sterretjesslinger, die redelijk snel gemaakt was.

Verfde twee houten bakjes die ik al jaren heb liggen, plakte mooi papier tegen de achterkant en gaf zo mijn mariabeeldjes een nieuw huis. 

Een schaaltje en kopjes met knikkers die ook de kerstballen vervangen.

En een oude kruik die ik bij mijn ouders in de kelder vond kan ook dienst doen als groene glazen kerstboom. Heb hem eerst gevuld met al het zeeglas dat ik tijdens onze vakanties in Bulgarije verzamelde. En deze lichtjes wist ik wel nog liggen want dat is een U(n)F(inished)O(bject). Moet nl nog 21 kapjes haken.

En last but not least, Overal kaarsjes, waar Pepper ook van houdt.

Ik hoop dat jullie allemaal fijne kerstdagen hebben gehad!

PIXIE