Er zijn zo van die aankopen, in dit geval een lelijke ton, waarvan ik denk "hier kan ik wel wat mee". In dit geval heeft die "wel wat" ettelijke jaren geduurd. In gedachten had ik er al fiberfill rond gedaan en dan bekleed met een mooi stofje, of er garen rond gewikkeld, of een likje verf gegeven met een ludieke tekst erop maar ik ben dan maar overstag gegaan voor het haken. Met zpagetti garen. Zoals gewoonlijk in volle overgave begonnen maar mijn "jas" bleek al snel te groot. Koppig als ik ben toch doordoen want het zal wel in orde komen. Niet dus! Helemaal opnieuw begonnen (uiteindelijk gaat dat toch goed vooruit) en dan bleek ik niet voldoende garen te hebben en in de winkel was de juiste kleur niet meer beschikbaar. Dat heb je wel eens met Zpagetti. Heb het dan maar opgelost door de onderrand en het deksel in het zwart te haken, ook in Zpagetti.
Maar hoe fotografeer je zo een onding zodat het toch een beetje goed tot zijn recht komt? Buiten dus, maar dat was zonder Serafina, onze poes, gerekend. Kijk even mee naar de foto's en zie wat er gebeurde. Ik wil jullie toch nog even meegeven dat die ton gebruikt zou moeten worden als papiermand! Maar in dit huishouden, tja...
Héé, er staat iets nieuws in onze tuin. Effe uitproberen.
Héé, wat gebeurt daar? Effe afleiden.
Zodat ik dit heerlijke ding als krabpaal kan gebruiken.
Verdorie, ze heeft het gezien maar welopgevoed als ik ben leg ik er mij bij neer. Dat ik niet akkoord ga zie je wel aan mijn blik!
PIXIE EN SERAFINA
Geen opmerkingen:
Een reactie posten